کارآفرین فردی است که بجای اینکه کارمند باشد، یک کسب و کار کوچک را با در نظر گرفتن تمام ریسکها و درآمدهای ناشی از سرمایهگذاری در آن، تأسیس کرده و راه میاندازد. کارآفرین اغلب به چشم یک مبتکر، منبعی از ایدهها، کالاها، خدمات، کسب و کار یا روشهای جدید دیده میشود.
کارآفرینان در هر اقتصادی، نقشی کلیدی ایفا میکنند. این‌ها افرادی هستند که مهارتها و ابتکار عمل لازم را برای پیش‌بینی نیازهای فعلی و آتی داشته و ایدههای نو و خوبی را به بازار تزریق میکنند. کارآفرینهایی که موفقیت آن‌ها در ریسک کردن و راهاندازی یک کسب و کار جدید ثابت میشود، سودآوری خواهند داشت، شهرتی پیدا خواهند کرد و پیوسته فرصت‌هایی برای رشد خواهند داشت. آن دسته که در راهاندازی کاری جدید موفق نمیشوند، زیان خواهند دید و در بازار نیز کمتر مورد توجه قرار خواهند گرفت.
کارآفرینی یکی از منابعی است که اقتصاددانان آن را بعنوان جزء جداییناپذیر تولید، منابع طبیعی، نیروی کار و سرمایه میدانند. یک کارآفرین این منابع را برای تولید کالاها یا ارائه‌ی خدمات، با یکدیگر ترکیب میکند. او عموماً یک برنامه‌ی تجاری (business plan) طراحی میکند، نیروی کار استخدام میکند، منابع لازم را بدست میآورد، کسب و کار را از لحاظ مالی تأمین میکند و رهبری و مدیریت آن کسب و کار را بر عهده میگیرد.
کارآفرینان اغلب در زمان راهاندازی کسب و کارشان، با موانع زیادی مواجه میشوند. سه مورد از چالش‌برانگیزترین موانعی که بسیاری از آن‌ها قبول دارند، عبارتند از: پشت سر گذاشتن مراحل اداری و کاغذبازیها، بکارگیری افراد مستعد و بدست آوردن منابع مالی.
تأمین مالی سرمایه گذاری ها در کسب و کارهای جدید
با توجه به ریسکدار بودن سرمایهگذاری در یک کسب و کار جدید، به خصوص جذب سرمایه، کار دشوار و چالش برانگیزی است و بسیاری از کارآفرینها با این قضیه از طریق “بوت استرپینگ – bootstrapping” کنار میآیند. حالا این عبارت یعنی چه؟ یعنی تأمین مالی یک کسب و کار با استفاده از روشهایی نظیر مورد استفاده قرار دادن پول خود کارآفرینان، بکارگیری حقوق صاحبان سهام برای کاهش هزینههای نیروی کار و حداقلسازی موجودی کالا.
در حالی که برخی کارآفرینها برای راهاندازی یک کسب و کار جدید به تنهایی عمل کرده و با مسائل مربوطه دست و پنجه نرم میکنند، برخی دیگر برای خود شرکایی بر میگزینند که دسترسی بزرگتری به سرمایه و دیگر منابع دارند. در این موقعیتها، کسب و کارهای جدید ممکن است تأمین مالی خود را از طریق سرمایهداران، سرمایهگذاران، صندوقهای تأمینی یا از طریق منابع سنتیتری مانند وامهای بانکی انجام دهند.
تعاریف کارآفرینی
اقتصاددانان هرگز یک تعریف ثابت از “کارآفرین” یا “کارآفرینی” نداشتهاند. با وجود این که مفهوم کارآفرین قرن‌ها وجود داشته و شناخته شده است، اقتصاددانان کلاسیک و نئوکلاسیک کارآفرینان را از مدلهای رسمی خود بیرون نگه داشتهاند. البته این قضیه تا اواسط قرن بیستم ادامه داشت و بعد از آن اقتصاددانان تلاش جدی خود را بر این گذاشتند که کارآفرینی را در مدلهای خویش جای دهند. سه تن از متفکرین مرکز این امر بودند: ژوزف شومپیتر (Joseph Schumpeter)، فرنک نایت (Frank Knight) و اسرائیل کرزنر (Israel Kirzner). نظر شومپیتر بر این بود که کارآفرینها(نه فقط شرکتها) توانایی ساخت چیزهای جدید برای سودآوری را دارند. نایت به کارآفرینان بعنوان حاملان عدم قطعیت و نامعلومی نگاه میکرد و میپنداشت که آن‌ها در بازارهای مالی ریسک زیادی را وارد میکنند. اما کرزنر به کارآفرینی بعنوان فرآیندی جهت کشف چیزهای جدید میاندیشید.
انواع کارآفرینان
یکی از دلایلی که توافقی بر سر تعریف کارآفرینی وجود ندارد این است که انواع مختلف و بسیاری از کسب و کار را در بر میگیرد. برخی از انواع رایج کارآفرینی عبارتند از:
- کسب و کار کوچک: میتواند مشارکتی، واحد تجاری انفرادی و… باشد. بصورت کلی هر کسب و کاری که کمتر از 500 کارمند داشته باشد. البته این نکته بنابر گفته “sba.gov” (لینک شود به این سایت) میباشد.
- کسب و کار خانگی: یک کسب و کار خانگی میتواند زیرشاخهای از کسب و کار کوچک باشد، ولی فاکتور اولیه آن این است که بجای دفتر اداری یا هرجای دیگری، از خانه شروع میشود. ولی اینکه از خانه شروع میشود به این معنی نیست که نمیتواند با کسب و کارهای بزرگ‌تر رقابت کند. در واقع، بسیاری از شرکتهای بزرگ، کار خود را از خانه شروع کرده و در ابتدا خانگی بودهاند.
- کسب و کار آنلاین: کسب و کارهای اینترنتی، میتوانند کوچک، خانگی یا حتی شرکتهای بزرگ باشند. تفاوت کلیدی در اینجا این است که این کسب و کارها در درجه‌ی اول بصورت آنلاین اداره میشوند. این نوع کسب و کار شامل شرکتهایی نظیر آمازون یا دیگر کسب و کارهای فعال در زمینه‌ی تجارت الکترونیک، بلاگر، ای بِی و هر کسب و کار دیگری که بخش عمده‌ی فعالیتش بصورت آنلاین انجام میشود، میباشد.
- مخترعان: برای اینکه یک مخترع بعنوان یک کارآفرین در نظر گرفته شود، لازم است از صرفاً دادن ایده فراتر رفته، کالا را تولید کرده و به بازار عرضه کند.
- کارآفرین سریالی: بسیاری از کارآفرینان بیشترین لذتشان این است که یک کسب و کار را ساخته و راه بیاندازند، ولی نه اینکه در ادامه نیز مدیریت آن را برعهده بگیرند؛ بلکه آن را میفروشند تا یک ایده‌ی جدید را شروع کنند. آن‌ها هم بعنوان کارآفرین در نظر گرفته میشوند؛ زیرا در زمانی که مالک کسب و کار هستند و هنوز آن را نفروختهاند، ریسکها را در نظر گرفته و آن را اداره میکنند. کارآفرینهای سریالی بصورت همزمان، چندین کسب و کار را پیگیری کرده و مسیرهای درآمدی چندگانه دارند.
ویژگی‌های یک کارآفرین موفق
برای یک کارآفرینی موفق، به اشتیاق و علاقه، فکر مستقل، خوش بینی، اعتماد به نفس، کاردانی و حلال مشکلات بودن، استقامت و توانایی غلبه بر سختیها، داشتن چشم‌انداز، تمرکز و اهل عمل بودن نیاز است.
چرا کارآفرینان برای اقتصاد اهمیت دارند؟
در مباحث اقتصادی، یک کارآفرین بعنوان تعدیل‌کننده در اقتصادهای سرمایهداری عمل میکند. این تعدیل به شکل هدایت منابع به سمت موقعیتهای سودآور بالقوه جدید انجام میشود. کارآفرین، منابع متفاوتی را – هم مشهود و هم نامشهود – جابهجا میکند تا سرمایه‌ی لازم، شکلگیری قویتری داشته باشد. در بازاری پر از شک و تردید، این کارآفرین است که با قضاوتهای خود و در نظرگرفتن ریسکها میتواند این بلاتکلیفی را برطرف کند. شرکتهای ایجاد شده، با رقابت و چالشهایی رو به افزایش از طرف کارآفرینان مواجه میشوند که به آن‌ها تلنگری میزند که امور تحقیق و توسعه را مد نظر قرار دهند. در اقتصاد فنی میگویند که کارآفرین، جریان را به سمت تعادل پایدار میکشاند.
